سن جهان ۱۲.۶ میلیارد سال بیشتر نیست!

رویکرد‌هایی که تاریخ انفجار بزرگ و در نتیجه عمر جهان را تخمین می‌زنند، بر ریاضیات مدل‌سازی محاسباتی تکیه دارند و بر اساس فواصل، عمر قدیمی‌ترین ستاره‌ها و رفتار کهکشان‌ها را تخمین می‌زنند و نرخ انبساط جهان را به‌دست می‌آورند. ایده‌ی محاسبات در این نوع رویکرد، بر مبنای مدت زمانی است که طول می‌کشد تا همه‌ی اجرام موجود در جهان به حالت اولیه‌ی خود برگردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یکی از محاسبات کلیدی در این زمینه، به‌دست آوردن ثابت هابل است. «ادوین هابل» برای اولین بار در سال ۱۹۲۹ نرخ انبساط جهان را محاسبه کرد و به همین خاطر این ثابت به نام وی شد. روش جدیدی که از آن برای محاسبه‌ی عمر جهان استفاده می‌کنند، رصد تشعشعات باقی مانده از انفجار بزرگ است.

پروفسور «جیمز شومبرت» و همکارانش از دانشگاه اورگان، مقاله‌ای در مجله‌ی The Astronomical Letters منتشر کرده‌اند و در آن رویکرد جدیدی را مطرح کرده‌اند که با کالیبره کردن مجدد ابزار اندازه‌گیری فواصل، به نتایج جالبی برای محاسبه‌ی عمر جهان رسیده‌اند. شومبرت می‌گوید: «مقیاس فواصل بسیار پیچیده هستند، زیرا فواصل در کهکشان‌ها بسیار زیاد است و کم‌نور بودن برخی از کهکشان‌ها و ستاره‌ها باعث می‌شود نتوان ابزار را به خوبی کالیبره کرد.»

شومبرت و همکارانش با استفاده از فواصل دقیق ۵۰ کهکشان به‌عنوان راهنما، فواصل ۹۵ کهکشان دیگر را اندازه‌گیری کرده‌اند. آن‌ها می‌گویند که جهان الگو‌های ریاضیاتی خاصی به شکل معادلات دارد. در رویکرد جدید این دانشمندان جرم و خمیدگی‌های کهکشان‌ها با دقت بیشتری محاسبه شده و سپس با استفاده از آن‌ها، معادلات ریاضیاتی دنیا تبدیل به اعدادی مانند عمر دنیا و نرخ انبساط آن شده است.

طبق محاسبات این دانشمندان، ثابت هابل ۷۵.۱ کیلومتر بر ثانیه بر مگاپارسک به‌دست آمده است. هر پارسک حدود ۳.۳ سال نوری است. روش‌های مرسوم محاسبه‌ی این ثابت، همگی به عدد ۷۵ رسیده‌اند، ولی روش «CBM» به عدد ۶۷ برای این ثابت رسیده است.

محاسبات دانشمندان ناسا در سال ۲۰۱۳ نشان داد که عمر جهان ۱۳.۷۷ میلیارد سال است. این مطالعه‌ی جدید بر اساس داده‌های تلسکوپ فضایی اسپیتزر بنا نهاده شده است و عمر جهان را ۱۲.۶ میلیارد سال تخمین می‌زند. عمر جهان در روش‌های مختلف همیشه بین ۱۲ تا ۱۴.۵ میلیارد سال تخمین زده شده است.

اندازه‌گیری‌های قبلی: در کیهان‌شناسی فیزیکی، سن جهان هستی میزان زمان سپری شده پس از مهبانگ (یا انفجار بزرگ) است که گمان می‌رود لحظۀ آغاز پیدایش جهان است. بنابر دقیقترین اندازه‌گیری انجام شده توسط ماهواره پلانک، سن جهان بر پایه مدل لامبدا-سی دی ام در حدود ۰٫۰۳۷±۱۳٫۷۹۸ میلیارد سال ((۱۳٫۷۹۸±۰٫۰۳۷) ×۱۰۹ سال یا (۴٫۳۵۴±۰٫۰۱۲) ×۱۰۱۷ ثانیه) برآورد شده‌است. میزان عدم قطعیت این عدد ۳۷ میلیون سال (۰٫۰۳۷ میلیارد سال) است که با تطبیق نتایج چندین پروژه تحقیقاتی علمی از جمله اندازه‌گیری‌های تابش زمینه کیهانی توسط ماهواره پلانک یا کاوشگر ناهمسانگردی ریزموجی ویلکینسون و مورد‌های دیگر تعیین شده‌است. با استفاده از اندازه‌گیری تابش زمینۀ کیهانی می‌توان زمان سرد شدن این تابش از لحظۀ مهبانگ تا کنون، و با اندازه‌گیری نرخ انبساط جهان و برونیابی به عقب در زمان می‌توان سن جهان را محاسبه نمود.

مدل تطبیقی لامبدا - سی‌دی‌ام تکامل جهان از وضعیت بسیار داغ، متراکم و یکنواخت اولیه تا وضعیت کنونی آن در بازه‌ای به طول ۱۳٫۸ میلیارد سال را توصیف می‌کند. این مدل از لحاظ نظری به خوبی فهمیده شده و مشاهدات نجومی دقیقی مانند دبلیومپ نیز آن را تأیید می‌کنند. اما نظریات مربوط به سرآغاز و پیدایش حالت اولیه در حد گمانه‌زنی باقی‌مانده‌اند. اگر با استفاده از مدل لامبدا-سی‌دی‌ام به سوی گذشته برون‌یابی کنیم در لحظۀ اولیه جهان به یک نقطۀ تکینگی می‌رسیم. اگرچه از لحاظ نظری جهان ممکن است تاریخی طولانی‌تر از این داشته باشد، اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی از واژۀ «سن جهان» برای به اشاره به مدت زمان انبساط لامبدا-سی‌دی‌ام یا به عبارت دیگر زمان سپری شده پس از مه‌بانگ در جهان قابل مشاهده، استفاده می‌کند.

منبع: پارسینه

کلیدواژه: سن جهان پارسی خبر ستاره شناسان هابل نرخ انبساط اندازه گیری میلیارد سال نرخ انبساط کهکشان ها عمر جهان سی دی ام سن جهان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۷۹۰۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نکات مهم در انتخاب گیربکس صنعتی

انتخاب گیربکس می تواند بسیار دشوار باشد. مشتریان گیربکس‌های مختلفی برای انتخاب دارند که می‌توانند نیازهای مختلفی را برآورده کنند. یک تصمیم اشتباه می تواند منجر به خرید گیربکس گران تر شود. صنعت انتقال نیرو ممکن است به گیربکسی نیاز داشته باشد که بارهای اضافه را پشتیبانی کند در حالی که صنعت کنترل حرکت یا سروو ممکن است به گیربکسی نیاز داشته باشد که حرکت دینامیکی را مدیریت کند.

یکی از اولین بخش‌های مشکل‌ساز برای اندازه‌گیری، از اندازه‌گیری موتور در مقابل اندازه برای بار ناشی می‌شود. سایزبندی موتور ممکن است ساده‌تر باشد و منجر به گیربکسی شود که کار می‌کند، اما منجر به خرید گیربکس بزرگ‌تر از آنچه نیاز است می‌شود. این گیربکس نیز برای برنامه دارای صلاحیت بیش از حد خواهد بود.

 

6 نکته مهم هنگام انتخاب گیربکس

فاکتور سرویس: اندازه گیری گیربکس برای مصارف صنعتی با تصمیم گیری ضریب سرویس مناسب شروع می شود. ضریب سرویس را می توان به عنوان نسبت گشتاور نامی گیربکس به گشتاور مورد نیاز کاربردها تعریف کرد. در حالی که ضریب سرویس ممکن است با هزاران ترکیب از انواع و کاربردهای گیربکس متفاوت باشد که به هر کدام مقدار عددی منحصر به فرد خود اختصاص داده شده است. به عنوان مثال، ضریب سرویس 1.0 نشان می دهد که یک واحد ظرفیت کافی برای رسیدگی به برنامه را دارد. برای اکثر کاربردهای صنعتی، ضریب سرویس 1.4 کافی است. هیچ تحمل اضافی برای الزامات وجود ندارد، که ممکن است منجر به خرابی گیربکس یا گرم شدن بیش از حد شود.

 

دمای کار و محیط: مهم است که در نظر بگیرید که آیا یک گیربکس برای محیط کار مناسب است یا خیر. دمای عملیاتی بالاتر ممکن است فشار داخلی را افزایش دهد که منجر به افزایش ضریب سرویس مورد استفاده می شود. دمای پایین یا بالا نیاز به ضخامت روغن کاری و مواد آب بندی متفاوتی دارد. گذشته از این، دمای شدید ممکن است باعث افزایش سایش دستگاه شود، که مجدداً به مواد خاصی برای جلوگیری از خوردگی یا رشد باکتری نیاز دارد. بنابراین، عدم توجه به این ویژگی‌ها ممکن است منجر به گیربکسی شود که آنطور که انتظار می‌رود از برنامه پشتیبانی نمی‌کند.

بارهای ضربه ای: بارهای ضربه ای اغلب بارهای ضربه ای نامیده می شوند. همانطور که از نام آن پیداست، این بارها می توانند باعث افزایش سایش در یونیت دنده، به ویژه در دندانه ها و یاتاقان های شافت آن شوند. اگر به درستی محاسبه نشود، این سایش می تواند باعث خرابی زودرس شود. این بارها به دو دسته یکنواخت و غیر یکنواخت تقسیم می شوند. بارهای یکنواخت پایدار می مانند، در حالی که بارهای غیریکنواخت در طول برنامه تغییر می کنند.

مکانیزم خروجی: سبک خروجی شامل چرخ دنده ها و زنجیرها، قرقره ها، پینیون دندانه دار و بسیاری موارد دیگر است. پیکربندی های مختلف خروجی از جمله بوش نصب شده روی شفت یا شفت خروجی دوگانه می تواند بار طولانی را که واحد برای آن در نظر گرفته شده کاهش دهد. این مکانیسم‌های خروجی به یاتاقان‌های متفاوتی نیاز دارند تا بار محوری یا شعاعی را افزایش دهند.
شفت خروجی: شفت خروجی جزء حیاتی انتقال کلی است که پیچش و تنش برشی را تحمل می کند. هنگام اندازه‌گیری یک برنامه، اندازه سوراخ و خروجی باید بر اساس نیاز مشتری باشد. این ممکن است شامل یک خروجی ضد زنگ روی واحد باشد، و اینکه آیا دارای سوراخ توخالی کلیددار یا بدون کلید، یک محور کلیددار یا بدون کلید، یا یک خروجی فلنجی همراه با هر یک از موارد ذکر شده باشد. به دست آوردن اندازه سوراخ مناسب روی واحد به مشتری این امکان را می دهد که گیربکس متفاوتی را متناسب با شفت فعلی خود خریداری کند. حتی مشتریان می توانند شفت خود را تغییر دهند تا از یک واحد مقرون به صرفه استفاده کنند و در عین حال بهترین راه حل را ارائه دهند.

محل قرارگیری چرخ دنده ها: سبک محفظه دنده ها در گیربکس کارایی و گرمای تولیدی آن را تعیین می کند. قانون انتخاب گیربکس این است که در ازای گرمای کمتر، گشتاور بیشتری تولید کند. جدای از تولید گرمای کمتر و کارآمد بودن، عامل دیگری نیز وجود دارد که توزیع بار وزن است.

هنگام انتخاب گیربکس برای کاربرد خود، فاکتورهای ذکر شده در بالا را در نظر داشته باشید. اگر به دنبال راه حل گیربکس هستید، مهم است که از یک تامین کننده قابل اعتماد و قابل اعتماد همچون یکتاصنعت تهیه کنید. این شرکت متخصص در ارائه خدمات تعمیر و بازسازی گیربکس صنعتی در سریع ترین زمان های چرخش است. کارشناسان آنها مشتاقانه به مشتریان کمک می کنند تا ارزش گیربکس خود را برای سال ها به حداکثر برسانند.